فرمانده جنبش زنان فارک: ما از زنان کُرد بسیار آموخته ایم

برگردان از انگلیسی: سما.ش

فرمانده "الکساندرا نِرینو" عضو نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا موسوم به فارک، که همزمان عضو هیات صلح نیز می باشد با خبرگزاری فرات در مورد نقش زنان در مبارزات رهایی بخش گفتگو کرده است. 

نِرینو اشاره میکند که " زنانی در آنسوی دنیا هستند که مبارزه شما علیه دشمنی که توسط کشورهای غربی ساخته شده است را تحسین می کنند. ما همه درحال مبارزه با دشمنی هستیم که موجب نابرابری اجتماعی و اقتصادی، ستم بر ستمدیدگان و تخریب محیط زیست شده است".

آیا زنان در طول حضورشان در مبارزه انقلابی میتوانند از هنجارهای اجتماعی و مذهبی دور شوند؟ [و آیا] میتوانند در راه پیشگام شدن در مبارزاتشان قدم بگذارند؟ 

الکساندرا نِرینو: این دقیقا همان دلیلی است که بیش از پیش دختران و زنان جوان به جنبش ما می‌پیوندند. در حال حاضر ۴۰٪ نیروهای ما متشکل از زنان است و آنها میخواهند از [شکل گیری] یک جامعه مردسالار در آینده که جز زاد و ولد و کار در خانه و بر روی زمین از آنها انتظار دیگری ندارد اجتناب بورزند.  زندگی دشوار است و چیزی در ازای آن نمی دهند. سپس به فارک میپوندند. در ابتدا برای همه آنها  (اعم از زن و مرد) رسیدن به برابری جنسیتی سازگار شده دشوار است. در زندگی چریکی همه کارهای مشابه انجام میدهند می جنگنند، لباس هایشان رو میشویند و آشپزی و مطالعه هم میکنند. آنها شروع به تغییردادن دیدگاه خودشان و جامعه میکنند "پروسه ای بسیار مهم" که به کشمکشی که در درون مردم و در محیط اطراف آنها است اشاره میکند. 

در بسیاری از زنان در حین مبارزه و یا زمانی که مبارزه را ترک میکنند مشاهده میشود که فرم هایی که توسط جامعه ایجاد شده است را پذیرفته اند، برای مثال می توان به افرادی چون "ایزابل لُندونو" و "آنا پاچکو" اشاره کرد. در این مورد چه توضیحی دارید؟

الکساندرا: این یک واقعیت است که بعضی اوقات زنان نقش هایی که جامعه از آنها میخواهند را می پذیرند و برای من کاملا طبیعی است و این بخشی از فرآیندی است که گاهی در آن ارزش های انقلابی پیروز میشود و گاهی نه. به نظر من این یک نوع رفتار است، که در آن جامعه به مثابه یک کُلیت بیشتر به آن واکنش نشان میدهد. کلمبیا توجه زیادی به حضور زنان در پروسه صلح هاوانا ندارد، اما زمانی که دو زن "برای پیشبرد صلح در کلمبیا " در یک مجله، تقریبا برهنه ظاهر میشوند جامعه آن را میبیند و آن را "زنانه شدن پروسه صلح" تلقی می کند. مبارزه ما برای حقوق زنان و کارگران اینجا در هاوانا توسط رسانه های جمعی  نادیده گرفته میشود. به این دلیل که " جذاب " و" زیبا " نیستیم. ما برای جلب توجه کردن بیش از اندازه معمولی هستیم. چنین حرف های در مورد کلمبیا و کل جهان بسیار گفته میشوند. 

در مبارزه انقلابی زنان چگونه تحولی تجربه شده است که برای تطبیق با درک اجتماعی عمومی همگون سازی شده است؟ برای این این مساله چه اقداماتی صورت گرفته و چه کارهای دیگری میخواهید انجام دهید؟ 

الکساندرا: داخل صفوف قوانینی برقرار کرده ایم که  زنان و مردان دارای حقوق و وظایف یکسان هستند. این به نوع خود به این معنی است که تغییر و تحول برای زنانی است که به اطاعت از مردان در طول زندگی شان عادت کرده بودند. آنها نسبت به قوانین [سازمانی] مسئولیت پذیر هستند و این موجب ایجاد یک تغییر و تحول ذهنی در آنان می شود. 

چه تفاوتی میان زنان عضو جنبش شما و زنان خارج از این جنبش وجود دارد؟ برای کاهش این اختلاف‌ها چه تلاش و اقدامی میکنید؟ 

الکساندار: بعضی از زنان در جنبش برداشتی روشنتر از این حقیقت که آنها دگرگون کننده اجتماع هستند دارند؛ رهبرانی که برای عدالت اجتماعی مبارزه میکنند. آنها [نسبت به دیگر زنان] جسورتر بوده و دفاع از حقوق خود را آموخته اند، که شامل حقوق آنها برای رسیدن به رفتار جنسیتی برابر است. زنان خارج از جنبش اکثرا چشم اندازی محدود از جهان و آینده خود دارند، اما به این مهم نیز باید اشاره کرد که زنان در سازمان های اجتماعی و روستایی نیز شروع به ایفای نقش های مهم تری کرده اند. زنان زیادی در این سازمان ها همچون یک رهبر بوده و ما را شگفت زده کرده اند. در نتیجه ما از یکدیگر در داخل و خارج جنبش می آموزیم. 



در حالی که مشغول به فعالیت برای برقراری صلح اجتماعی هستید، آیا با دیگر فعالان زن و جنبش های زنان تعامل و ارتباط دارید؟ چه پیشنهاد و همچنین چه درخواستی از شما داشته اند؟

الکساندرا: جنبش های زنان و جنبش های فمینیستی بسیار قوی در کلمبیا وجود دارد که هر روزه در حال رشد هستند. رابطه [ما] با شماری از آنها بسیار گرم و صمیمی است و با دیگر جنبش ها نیز شروع به برقراری ارتباط کرده ایم. یکی از درخواست های مهم از سوی این سازمان ها راه اندازی یک کمیسیون جنسیتی در مذاکرات صلح در هاوانا بود. دوسال پیش زنان میخواستند تاثیر حضورشان را در پروسه صلح نشان دهند و فشار آنها حقیقتا سازنده بود. کمیسیون زنان متشکل از زنان فارک و دولت است که متکی بر پشتیبانی قوی و مشارکت این سازمان های زنان است. آنها برای ما طرح های پیشنهادی بسیاری که شامل دیدگاه جنسیتی در توافقات است فرستاده اند و بعضی از آنها هم به ملاقات ما در هاوانا آمده اند. تلاش آنها برای ما ارزشمند است و ما نشست های جالب و حتی مبادله تجربیات و دانش نیز داشته ایم. 

باتوجه به حضور زنان و کارگران، هدف شما برای پیشرفت و توسعه در جامعه به ویژه جامعه کلمبیا چیست؟ 

الکساندرا: هدف ما رسیدن به یک جامعه عاری از تبعیض و خشونت برمبنای طبقه، جنسییت، نژاد و اتنیک وغیره است. این بدان معنا است که جامعه ای که در آن زنان حقوقی برابر با مردان درازای کار برابر دارند، اما همچنین جامعه ای بدون کشتار سیستماتیک زنان (Femicide)، خشونت خانگی، اسیدپاشی و خشونت جنسی باشد. ما قانع شده ایم که درسرمایه داری، رسیدن به چنین جامعه ای بسیار دشوار خواهد بود، اما این به معنای آن نیست که ما نباید هدفی برای مبارزه برای حقوق زنان همزمان با مبارزه طبقاتی داشته باشیم. 

نقش زنان در مذاکرات صلح چیست؟ به نظر شما آیا قوانینی نیز مختص به زنان وضع میشود؟ 

الکساندرا: ما ۴۰ عضو از فارک اکنون در هاوانا بسر می بریم، که ۱۵نفر [این هیات] را زنان تشکیل می دهند. بعضی از ما سرِ میز مذاکره نشسته‌اند و عده ای دیگردر بخش ارتباطات و فیلمبرداری و یا روزنامه نگار هستند. در کمیسیون جنسییت همانگونه که گفتم دیدگاه ها و نظرات جنسییتی مورد بحث قرار میگیرند، بعنوان مثال استفاده از زبان غیر جنسییتی. همچنین اقدام های موقتی  ویژه ای برای زنان برای دسترسی به اعتبارات درحومه شهرها در نظر گرفته مس شود. مشکل درمورد وضع قوانین بسیار نیست ، چرا که قوانین در کلمبیا وجود دارد، مشکل در اجرای آنها و دستیابی به یک تغییر در رویکر در مورد مسئله زنان است. 

همانطورکه خوب مطلع هستید جهان اکنون با مساله یورش گروه دولت اسلامی عراق و شام (داعش ) مواجه است و نیز واقعیت حضور زنان کُرد در مبارزه علیه داعش اهریمنی در شنگال و کوبانی و نقاط دیگر وجود دارد. در چه سطحی با جنبش زنان کُردستان بویژه با یگان های مدافع زنان (ی.پ.ژ) در روژآوا در ارتباط هستید؟

الکساندرا: ما با رفقای زن در در پ.ک.ک ارتباط داشته ایم و برای آنها پیام ویدیویی فرستاده ایم و با آنها برای سایت مان ( www.mujerfariana.com ) مصاحبه کرده ایم. ما بسیار درباره روش های فکری و سازماندهی شان  از آنها آموخته ایم . به طور خاص با یگان های زنان (ی.پ.ژ) در روژآوا تا کنون ارتباط  نداشته ایم، اما ما از مبارزات قهرمانانه آنها که از طریق رسانه های اجتماعی و اخبار تعقیب می کنیم حمایت می کنیم. ما در ویدیویی که از رابطه صمیمی آنها با زنان غیرنظامی دیده ایم  بسیار آموخته ایم. آنها سرشار از همدلی (انسجام )  و شجاعت و همبستگی می باشند. 

رزمندگان جنبش زنان کُردستان که از صمیم قلب و فکرا با شما هستند، و درودهای انقلابی شان را نثار جنگجویان زن فارک می کنند، آیا شما نیز برای زنان کُردی که در برابر بربریت میجنگند پیامی دارید؟

الکساندرا: ما فقط میخواهیم که شما بدانید که زنانی در آنسوی دنیا هستند که مبارزه شما علیه دشمنی که توسط کشورهای غربی ساخته شده است را تحسین می کنند. ما همه درحال مبارزه با دشمنی هستیم که موجب نابرابری اجتماعی و اقتصادی، ستم بر ستمدیدگان و تخریب محیط زیست شده است. مبارزه شما الگویی است برای بسیاری از زنان در سرتاسر جهان به ویژه برای ما زنان رزمنده پارتیزان فارک.