روابط گولن و پ ک ک و پشت پرده ادعاهای آک پارتی

Al-Monitor
برگردان از انگلیسی: NNSROJ

دولت وابسته به حزب عدالت و توسعه ( آ.ک.پ) که پس از کودتای نافرجام ۱۵ جولای تلاش ها برای تخریب جنبش  فتح الله گولن را تسریع کرده، اکنون گولن را مسئول بسیاری از حوادث ناخوشاید چند ماه اخیر معرفی کرده است. رسانه های حامی دولت به صورت تمام وقت انجام بسیاری از اعمال شنیع از جمله کشته شدن ۳۴ روستایی کُرد توسط نیروی هوایی ترکیه در نزدیکی روستای روبوسکی در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱ ،  ترور روزنامه نگار ارمنی هرانت دینک و حتی شلیک به جنگنده روسیه در سال گذشته را متوجه جنبش گولن می دانند.

جالب اینجاست که مقامات حزب عدالت و توسعه پرونده کشتار روبوسکی را مختومه اعلام کرده و عاملین قتل دینک و هواپیمای روسی را مورد تشویق و تمجید  قرار داده بودند.

اپوزیسیون مخالف وآگاه به این بازی، به شدت به تلاش های آ.ک.پ برای پاک کردن گذشته خود و متهم جلوه دادن جنبش گولن در حوادث بالا و دیگر موارد واکنش نشان داده است. صلاح الدین دمیر تاش، رهبر حزب دموکراتیک خلقها و تنها رهبری که به گردهمایی ۶ اوت در استانبول دعوت نشده بود به طعنه می گوید: "بدون حمایت جنبش گولن کسی قادر نیست حتی نماینده کلاس مدرسه شود."

تغییر مواضع آ.ک.پ از اشتباه  گذشته و به سطحی مضحک رسیده است؛ تا جایی که جان گورکان  مدیر شرکت معادن زغال سنگ سوما و متهم اصلی مرگ ۳۰۱ کارگر در فاجعه سوما، در دفاع از خود می گوید "کشور ما تحت حمله احزابی مانند پ.ک.ک (حزب کارگران کردستان)، فتو(سازمان تروریستی فتح الله گولن، اصطلاحی که آنکارا از آن برای خطاب قرار دادن گولن و پیروانش به کار می برد) ، ه.د.پ (حزب دموکراتیک خلقها ) قرار دارد و این احزاب حادثه سوما را سازماندهی کردند."   

تلاش مضحک دیگر مربوط به "احمد اوزال" پسر رئیس جمهور هشتم ترکیه (تورگوت اوزال ) است که پدرش در مرگی مرموز در ۱۷ آوریل سال ۱۹۹۳ کشته شد. او مدعی شد که جنبش گولن در مرگ پدرش دست داشته است.

در دادگاه محاکمه اعضای گروه مخفی"ارگنکن"، او "نهادی پشت پرده" را به قتل پدرش متهم کرده است. بنظر شما اوزال جوان گرایشی برای پیدا کردن قاتل مرگ پدرش از روی فضای غالب جامعه ندارد؟

اتهام جالب دیگری که بعد از کودتای ۱۵ جولای علیه جنبش گولن توسط "مهدی آکر" معاون حزب آک پارتی مطرح شد این بود: جنبش گولن عامل شکست مذاکرات صلح با احزاب سیاسی کُرد است؛ اما یاسین آکتای دیگر معاون آک پارتی اتهام متناقض دیگری را عنوان می کند و می گوید: "حزب گولن هرگز مبارزه فعالی علیه پ.ک.ک از خود نشان نداده و در نهایت بر اساس نظر برخی از اعضای آک پارتی،  پ ک ک و حزب گولن در حادثه ۱۵ جولای اهداف مشترکی داشتند.

طولی نمی کشد که رسانه های طرفدار دولت اتهامات رابطه پ.ک.ک و جنبش گولن را  با شور و هیجان پوشش خواهند داد. این اتهامات به چنان سطحی از اغراق رسیده که آنها ادعا کرده اند ۶۰ سرباز که سه ژنرال نیز شامل آنها می شود از مرز عبور کرده و به پ ک ک در شمال عراق پناهنده شده اند. رئیس دفتر ستاد کل ارتش ترکیه تمامی این ادعا ها را رد کرده و گفته است که هیچ کدام از این موارد روی نداده است.

به یاد داریم که اولین فردی که مدعی روابط صمیمانه میان حزب گولن و پ ک ک شد، احمد داوود اوغلو نخست وزیر پیشین بود؛ کسی که این روزها خبری از او نیست. در ۹ دسامبر ۲۰۱۴ داوود اوغلو گفته بود :" این سازمان (پ ک ک ) با دولت موازی با جنبش گولن در حال همکاری است و می دانیم با چه کسانی در ارتباط است و در این زمینه دارای اسناد مستدل می باشیم."

درپاسخ به داوود اوغلو، جمیل بایک رهبر ارشد پ.ک.ک در ۲۳ دسامبر سال ۲۰۱۴ گفت: پ ک ک خواستار برقراری ارتباط با حزب گولن شده بود اما این خواست کُردها رد شد:  "ما خواستار برقراری رابطه با جنبش گولن بودیم اما آنها رد کردند. جنبش گولن رویکردی ناسیونالیستی و ضد کُرد دارد. ما تلاش کردیم آنها را از اندیشه ضدیت با خودمان بازداریم. اما آنها تفکر ضد کُردی را ترجیح دادند و به همین دلیل است که ما هیچ رابطه ای با آنها نداریم."

خطیب دجله از نمایندگان پیشین کرد در پارلمان ترکیه و عضو هیئت ملاقات کننده با عبدالله اوجالان رهبر زندانی پ.ک.ک در مصاحبه با المانیتور گفت: "ما از این تلاش ها آگاه بودیم. اوجالان می گوید که ما خواستار برقراری رابطه با فتح الله گولن هستیم تنها مشروط بر اینکه آنها (حزب گولن ) پروسه صلح را مسدود نکنند ما این پیام را به گولن فرستادیم اما رد شد. ما با تمام خبرگزاری ها مصاحبه انجام می دهیم اما یک ممنوعیت ویژه در برابر خبرگزاری های گولن وجو دارد. هرگز با آنها مصاحبه ای انجا م ندادیم. هرگز آنها را به کنفرانس های خبریمان دعوت نکردیم. تضاد میان جنبش گولن و کُردها  به وضوح روشن است." 

دجله از بازیگران برجسته سیاسی است که در آوریل سال ۲۰۰۹ در یک عملیات موسوم به پرونده کنفدرالیسم جوامع کردستان (KCK) دستگیر شد. وی می گوید: "جنبش کُردها آخرین سازمانی است که می تواند به اتهام همکاری با جنبش گولن مطرح شود. اوجالان دارای موضعی بسیار روشن علیه جنبش گولن است وآن  هنگام که جنبش گولن هر حرکتی برای مسدود کردن پروسه صلح انجام می داد، در تمامی نشست ها در فاصله سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵  از نفوذ جنبش گولن در دولت هشدار داد و اغلب درباره طرح مخفی گلادیو ناتو و نقش جنبش در قتل ۳ سیاستمدار زن کُرد در پاریس سخن می گفت."

او همچنین می افزاید: درطول  پروسه صلح در سال های ۲۰۰۹- ۲۰۱۳ گروهی از شخصیت های مذهبی با جنبش گولن تماس گرفته و از آنها خواستند به تبلیغات ضد کُردی در کانال های تلویزیونی خود پایان دهند اما این خواست نیز رد شد.

پس چرا آک پارتی مصمم به نشان دادن رابطه بین جنبش گولن و پ ک ک است؟ 

دجله توضیح جالبی برای این سوال دارد: "فردا دوباره آنها علیه جنبش کردستان همداستان می شوند و هم اکنون در حال آماده سازی افکار عمومی ترکیه هستند. ما هم ساده نیستیم. سالها تجربه را با خود داریم. امروز ترکیه می گوید در حال مبارزه با جنبش گولن است اما به زودی علیه کُردها  باهم هم پیمان می شوند. این واضح است. " 

جمعه چیچک استادیار علوم سیاسی دانشگاه آرتوکلوی ماردین اتهام رابطه میان جنبش گولن و پ ک ک را نشانه ای برای افزایش فشار آک پارتی بر روی جنبش کُردستان می داند و به المانیتور می گوید: "این روایت ها از یک سو باعث بسیج عمومی و راهی کردن مردم  به  خیابان ها و  مشروعیت گرفتن برای آک پارتی در داخل  می شود و از سوی دیگر مشروعیت از دست رفته آک پارتی در مجامع بین المللی را دوباره به او باز می گرداند."

چیچک اتهام رابطه بین پ.ک.ک و جنبش گولن را اینگونه تفسیر می کند :"در عملیات ضد KCK  پلیس، جنبش گولن و قضات کمپین های ضد کُرد تشکیل دادند و حتی  جنبش گولن بیشتر از دولت خشونت به خرج داد. علاوه بر این شاهد حضور بسیاری از فرماندهان ارتش، که در جنگ های شهری جنوب شرق کشور شرکت داشتند، درکودتای نافرجام ۱۵ جولای و تبدیل جنبش گولن به عنصری کلیدی در خشونت های سال گذشته هستیم. اما با همه این اوصاف  نمی گویم که آنها ( جنبش گولن ) مستقل از دولت هستند و معتقدم هم عملیات ضد KCK و هم جنگ های شهری تحت هدایت و رهبری دولت صورت گرفته است."

احمد سیک روزنامه نگاری که در سوم مارس سال ۲۰۱۱ به دلیل نوشتن کتاب "ارتش امام" که در آن به افشای نفوذ جنبش گولن در پلیس می پردازد، بازداشت و سپس زندانی شد، ادعای رابطه بین پ.ک.ک و جنبش گولن را  "کاملا پوچ" می داند.

سیک توضیح می دهد طبق گزارش ها عملیات ضد پ.ک.ک در ۲۴ جولای ۲۰۱۵، هنگامی صورت گرفت که جنبش گولن و آک پارتی با هم متحد بودند. او در ادامه به المانیتور می گوید: "هدف از این عملیات فروپاشی هسته مرکزی پ.ک.ک در کوهستان و دستگیری چند تن از آنها  بود؛ چرا که با از هم پاشیدگی حرکت سیاسی کُردها و کنترل منطقه توسط جنبش گولن ، رأی دهندگان به سمت آک پارتی متمایل می شدند."

برخلاف نظر دجله و چیچک ، سیک معتقد است که دولت به زودی مجبور به برداشتن چند گام مثبت درمورد مسئله کُردها می شود. او می گوید: "منظور من جرقه های روشن امید نیست اما زمانی همین جرقه های ناچیز امید هم وجود نداشت."  او احساس می کند فشار نیروهای  بین المللی در سوریه ممکن است آک پارتی را مجبور به برداشتن گام های مثبت کند. در حالیکه بسیاری از مردم فکر می کنند ادعای رابطه پ.ک.ک و گولن آغاز موج جدیدی از حملات علیه جنبش کُرد است، بسیاری دیگر می گویند: "بیایید صبر کنیم ببینیم چه می شود."