تلاش های روژاوا برای رهایی از غل و زنجیر و رسیدن به آزادی

هافینگتون پست
برگردان از انگلیسی: NNSROJ

آلدار خلیل یکی از اعضای ارشد کمیته اجرایی جنبش جامعه دموکراتیک روژاوا است

بر کسی پوشیده نیست که آنچه در سوریه می گذرد به چنان مرحله ای از وخامت رسیده است که حل و فصل آن نیاز به فداکاریِ برخاسته از احساسات میهن پرستانه دارد. تلاش های مقطعی برای گریز از کمک به مردم سوریه و دور زدن آنها خود یک ضد راه حل است. "روژاوا" منطقه ای در شمال سوریه است که بیشترین تلاش را برای حفظ وحدت سوریه در سایه یک نظام غیر متمرکز مبتنی بر برابری و عدالت اجتماعی انجام داده است؛ اما روژاوا با شکست تروریسم و ارائه راه حل های پیشرو و سودمند برای مردم سوریه مورد هجوم نیروهای ضد مردم سوریه قرار گرفته است. در این بین ترکیه تمام  تلاش خود را برای یافتن نیروهای "مخالف" مناسب در سوریه انجام می دهد و البته منظور از نیروهای مخالف، نیروهای حامی سیاست های ترکیه است و نه مردم سوریه.  بدون شک از زمان آغاز درگیری ها در سوریه، روژاوا به یک عامل مهم و موثر در معادلات سوریه تبدیل شده است. 

مبارزه با تروریسم، از عراق تا سوریه، برای هرکس که نگران اوضاع سوریه است یک مسئولیت مهم تلقی می شود. بسیاری از کشورهای منطقه، بویژه ترکیه، عامل گسترش تروریسم در منطقه هستند. باوجود تمام تلاش ها به منظور کشاندن مردم روژاوا – شمال سوریه -  به سمت توطئه ها و دسیسه های نافی منافع مردم سوریه، مردم ما هوشیارانه تمامی توطئه ها و دسیسه های طراحی شده برای این منطقه امن را شناسایی کردند. علاوه بر این، تلاشهای فراوانی نیز برای تحریف واقعیت مقاومت قهرمانانه نیروهای روژاوا و نیروهای سوریه دموکراتیک ( SDF ) از طریق تبلیغات رسانه ای نادرست صورت گرفته است.

ما  به بهای شهادت بسیاری از بهترین  دختران و پسران خود انقلابمان را بنا نهادیم. ما در سرزمینی بیگانه نمی جنگیم، خاک سوریه متعلق به همه مردم سوریه است. سربازان ما در منطقه ای جغرافیایی مستقرهستند که به دفاع ازکل جهان می پردازد. داعش نه تنها برای روژاوا و سوریه بلکه برای کل جهان یک خطر واقعی تلقی می شود. کالیفرنیا، پاریس، اتریش و آلمان همگی از تروریسمی که ما در حال جنگیدن با آن هستیم رنج می برند. اگر ما زمینه های آزادی مناطقی مانند منبج را از تروریسم فراهم نمی کردیم امروز شاهد حملات تروریستی بیشتری در دیگر شهرهای جهان بودیم . هم اکنون ما خود را در حفاظت از سوریه و جهان در مقابل تروریسم سهیم می دانیم.

انقلاب ما انقلابی برای رهایی انسان و ایجاد یک جامعه عادلانه است. هنگامی که مناطقی را که مردم ما و یا مردمان محلی آن منطقه در آن زندگی می کنند آزاد می کنیم، قوانین و کنوانسیون های بین المللی را نقض نمی کنیم. حمله ترکیه به جرابلس عملیات مشترک ما و ائتلاف بین المللی ضد داعش را برهم زد؛ چنانچه چنین مداخله ای صورت نمی گرفت و یا جامعه بین المللی نسبت به آن سکوت نمی کرد، داعش هم اکنون در شرایط سخت تری قرار داشت. با این وجود ما پیروزی را نزدیک می دانیم و معتقدیم نابودی تروریسم وظیفه ملی همه ما است. 

ما می توانستیم مناطق بیشتری را آزاد کنیم اما حمایت ترکیه از تروریسم وتهاجم به خاک سوریه، که نقض آشکار قوانین بین المللی است، آن پروسه را متوقف کرده است. جهان همچنان ساکت است و ما هیچ اقدامی جهت محکوم یا تقبیح کردن این اقدام ترکیه و تلاشش در جایگزین کردن سایر گروه های دستنشانده به جای داعش، برای مشروع جلوه دادن لشکرکشی اش مشاهده نکرده ایم. نکته قابل تاکید آن است که سکوت جامعه بین الملل در برابر حملات و برنامه های ترکیه، متاسفانه بر تلاش های مشترک جهت نابودی داعش تاثیر منفی گذاشته و موجب  شده است تا داعش از این شرایط استفاده کند و به بازسازی مجدد استراتژی های تروریستی خود و قدرت گیری بیشتر بپردازد. اما امروز که ما می خواهیم منطقه عفرین را به کوبانی متصل کنیم و مردم خود را از سلطه نیروهای تکفیری و نمایندگان نیروهای بعثی نجات دهیم، صداهای بازدارنده می شنویم؛ در حالیکه ما در محدوده جغرافیایی خود می جنگیم و از این محدوده خارج نشده ایم. کل خاک سوریه برای ما منطقه قابل دفاع بوده و عفرین نیز شامل آن است. مردم ما در عفرین زندگی می کنند و شایستگی آزادی و حفاظت ازآن را دارند. به عبارت دیگر ما میان کسانی که علیه مردم خود توطئه می کنند و خون مردم خود را در مزایده های سیاسی می فروشند تفاوتی قائل نیستیم.

شاید سال ۲۰۱۱  سالی بود که در آن جرقه انقلاب سوریه زده شد و بسیاری از احزاب حمایت خود را از این انقلاب و مردم سوریه اعلام کردند. اما سال ها پیش و به طور دقیق در ماه مارس ۲۰۰۴، مردم ما در روژاوا در تظاهراتی مسالمت آمیز شرکت کردند و خواستار حقوق خود شدند که در پی آن توسط رژیم بعثی کشتار و سرکوب شدند.  امروز همان احزابی که ادعای حمایت از مردم سوریه را دارند، حوادث سال ۲۰۰۴ در قامیشلو را یک شورش عمومی می دانند و نه یک جنبش آزادی خواهی مردمی. این شکل از ظاهرسازی ها تا ابد پنهان نخواهد ماند و کسانی که علیه نظام خاصی مبارزه می کنند و به دنبال رهایی مردم خود هستند به زمان وابستگی ندارند.

برای دهه ها مردم ما در روژاوا قربانی رژیم بعث بودند – رژیمی که مردم ما را از حقوق اولیه انسانی محروم می ساخت و تابعیت کامل سوریه را از آنها سلب کرده بود. علاوه بر این، به دستگیری های خودسرانه و مجازات های وحشیانه می پرداخت . از زمان آغاز انقلاب، ما سیاست "راه سوم" خود را دنبال کرده ایم و از ورود به بازی های سیاسی اجتناب ورزیده ایم. هم حکومت و هم گروه های افراطی علیه ما و روش های ما جنگیدند. اخیرا دولت مرکزی به کمک ترکیه و ایران در حسکه با ما وارد جنگ شده است. هدف آنها ضربه زدن به حکومت همزیستی مسالمت آمیز، که شامل نمایندگان تمامی جوامع عرب، کرد، سریانی و آشوری است، بود. این مشارکت و همزیستی اساس و روح پروژه ما در سوریه است. بنابراین حکومت های فوق در تلاش برای توطئه و تضعیف مردم سوریه هستند. 

ما از صلح و آزادی دفاع می کنیم و برای مردم خود، مردم منطقه و مردم جهان از خود گذشتگی می کنیم. ما به دنبال ساخت یک جامعه آزاد، منسجم و غیر متمرکز هستیم و از تمام راه حل هایی که مانع از هم پاشیدگی سوریه می شود،  استقبال می کنیم. ما نمی خواهیم منطقه ما و سوریه تبدیل به پناهگاه امن گروههای تروریستی و سیاستهای مخرب شود. ما هرگز از مبارزه با تروریسم و ریشه های آن دست نخواهیم شست. بنابراین هرگونه همراهی و حمایت از تروریسم موجب نگرانی ما می شود و حسی ناشی از نارضایتی و خشم در ما ایجاد می کند. مداخله اخیر ترکیه در سوریه و سکوت آمریکا و اروپا باعث رنجش خاطر و نارضایتی ما شده است. مبارزان بین المللی و آمریکایی  وجود دارند که با ما علیه تروریسم  جنگیده اند و در دفاع از ارزش های جوامع خود به شهادت رسیده اند. آنها از تروریسم و اثرات آن در جهان آگاه بودند و می دانستند که دفاع از سرزمین های ما و مبارزه علیه داعش به معنای دفاع از جامعه خودشان می باشد. امروز، دولت هایشان با سکوت در برابر پیشروی کشور حامی تروریسم، فداکاری قهرمانانه شهروندان خود را انکار و با عدم اقدامات لازم در پیشگیری از ترورریسم ، مردم خود را تهدید می کنند.

امروز ما بسیار به خود می بالیم که از این حق دفاع می کنیم و داعیه دار یک جنبش پیشرو در خاور میانه هستیم. احساس می کنیم پیام ما به کمک و پشتیبانی نیاز دارد چراکه این پیام برای تمامی مردم مشتاق دموکراسی، آزادی و برابری است. بر این اساس ما در روژاوا به مبارزه و پروژه دموکراتیزه کردن، تا زمانی که مردم ما به حق خود برای آزادی و دموکراسی دست پیدا کنند، ادامه خواهیم داد. ما همچنین به مبارزه خود برای دستیابی به یک راه حل مناسب برای ساخت یک سوریه آزاد و دموکراتیک مبتنی بر امنیت و عدالت اجتماعی  ادامه خواهیم داد.