امید گردیگلانی
چه کسی در حال "پاکسازی نژادی" در سوریه است؟
Sunday, July 12, 2015
Telegram
جان ایزدخلو - The Jerusalem Post
برگردان: امید گردیگلانی
درست از زمانی که کُردها در روژئاوا و سوریه برای تاکید بر نقض حقوقشان طی چندین دهه شروع به ایفای نقش خود کردند٬ از نظر سیاسی و نظامی مورد حمله قرار گرفتند.
در برخی گزارش های اخیر کُردها متهم به انجام "پاکسازی قومی" علیه اعراب سُنی شده اند. پس از تحلیل مقالات منتشر شده در ماه ژوئن (که با انتشار گزارشی در تایم آغاز شد)، به نظر می رسد که از نظر سیاسی کمپینی منفور و کثیف علیه کُردها به راه افتاده است. که تا حدی توسط گروه های اپوزیسیون اسلامی سوریه و متحدان آنها ایجاد [و رهبری] می شود.
سوال اصلی اینجا این است که هدف رسانه های گروهی از منتشر کردن چنین اتهام هایی و " شاهدان عینی" ناشناس٬ بدون ذکر منبع یا کنترل و یا بدون بررسی وضعیت یا حتی دادن اجازه واکنش به متهم، چیست ؟ این مهم است که به یاد داشته باشید چنین گزارشهایی پس از ادعاهای برخی از رهبران ترکیه یا گروه هایی همچون القاعده و النصر بوجود آمده است.
اصطلاح پاکسازی قومی را نمیتوان براساس [اظهارات افراد] ناشناس یا شایعات تایید نشده مورد استفاده قرار داد. پس از سقوط موصل به دست داعش در ۹ ژوئن ۲۰۱۴، داعش و متحدان عرب سُنی اش در ۳ آگوست ۲۰۱۴ شروع به قلع و قمع کُردهای ایزدی در شنگال(سنجار) کردند. مامور حقیقت یاب سازمان ملل متحد شروع به بررسی این رویداد کرده است. پس از کار طولانی و دشوار توسط کارشناسان بسیاری٬ صدها مصاحبه با قربانیان و علی رغم وجود حجم زیادی از اسناد٬ گزارشهای پزشکی٬ گورهای دسته جمعی و هزاران شاهد عینی مامور حقیقت یاب جرات نکرد از اصطلاح "پاکسازی قومی" برای توصیف این رویداد استفاده کند و نه اعراب محلی و نه مسلمانان سُنی را ملامت نکرد. حتی دولت عراق نیز از این اصطلاح برای احترام به [قربانیان] عملیات انفال که توسط حزب بعث عراق اتفاق افتاد در ۱۹۸۸ که در مناطق کردنشین منجر به مرگ ۱۸۲۰۰۰ غیرنظامی شد و زنده زنده در گورهای دسته جمعی در طی یک دوره چند ماهه به خاک سپرده شدند.
پس از هر موفقیتی که توسط یگان های مدافع خلق (ی.پ.گ) و گردان های متحدشان (مانند گردان التحریر٬ انقلابیون رقه٬ شمس الشیمال و جبهه الاکراد ) به دست آمده است٬ موجی از گزارشهایی را که کردها را متهم به کشتار شهروندان عرب سُنی محلی می کند را می بینیم. "روزنامه نگاران" تولید کننده این گزارشها به نظر می‌رسد از حضور دهها هزار تن از آوارگان عرب سُنی که در شهرهای آزادشده کُردی زندگی میکنند بی اطلاع هستند و در واقع به شکل اکثریتی در این شهرها و شهرستان ها از آغاز مناقشه در سوریه در آمده اند. آواره های عرب سُنی بعنوان پناهنده مورد استقبال قرار گرفته اند و همچون کُردهای بومی ساکن در این منطقه انواع خدمات را دریافت میکنند.
این "روزنامه نگاران" همچنین به نظر می‌رسد که از تاریخ این منطقه بی اطلاع هستند؛ ده ها هزار عرب سنی از اوایل دهه ۱۹۵۰ بعنوان بخشی از سیاست های عمومی "تعریب" با هدف تغییر بافت جمعیتی (دموگرافی ) به مناطق کردنشین آورده شدند. بسیاری از آنها در زمین هایی که متعلق به ساکنان بومی کُرد بود اسکان داده شدند.
کُردهای بومی برای مایملک مصادره شده شان مدارک قانونی دارند اما آنها برای بازپس گرفتن حقوق خود به زور متوسل نشدند. در حقیقت این چالشی بود برای ی.پ.گ و مدیریت اجرایی آن دشوار بود٬ بسیاری از مردم محلی از آنها سوال می کنند که آیا زمین های اصلی شان به آنها بازگرداننده خواهد شد.
هنگامی که واحدهای مدافع خلق (ی.پ.گ) همراه با نیروهای ائتلاف از ارتش آزاد سوریه و مبارزان وابسته به عشایر عرب در فوریه ۲۰۱۵ علیه داعش جنگیدند و تل حمیص و تل بَراک را آزاد کردند. برخی منابع مدعی داستان های مشابه بسیاری با میزان قابل توجهی از خشونت ها و آوارگی شدند. من دوبار از این ناحیه بازدید کردم و خود شاهد [کشف] گورهای دسته جمعی که در آن کُردها شکنجه و تکه تکه شده بودند بودم . کُردها در این مکان مجبور شده بودند که خانه هایشان را تَرک کنند. همان زمان حضور مقتدرانه عرب های سنی را در ی.پ.گ دیدم که در کنار همقطارانشان در حال مبارزه علیه داعش بودند. زمانی که من با عرب های مبارز در خط مقدم تل حمیص در مورد گزارش های درباره درد و رنجی که توسط ی.پ.گ بر عرب ها وارد شده است صحبت کردم٬ جواب آنها خنده ای بلند بود. درصد مسلمانان سنی در ی.پ.گ بیش از ۹۰ ٪ است و آنها در خطوط مقدم جبهه نیز بر وظایف دینی اهل سنت خود پایبند هستند.
از طرف دیگر از خودم میپرسم که چرا چنین رسانه هایی گزارشهای مشابهی را در خصوص مناطق امنی که جهادی ها در آن پیشروی میکند و درباره کشتار دسته جمعی آنها و سوزاندن روستاها و آواره کردن ده ها هزار نفر از کُردها٬ عرب های سُنی و شیعه و آشوری ها و دیگر اتنیک ها و فرقه ها منتشر نمیکنند؟ چرا این گزارشگران درمورد مسئله آوارگی و ادامه کشتار کُردها و جوامع محلی توسط داعش و ستیزه جویان متحد با آنها تحقیق نمی کنند؟ اگر رسانه های بین المللی واقعا به "آوارگی و پاکسازی اتنیکی " علاقه مند هستند آنها باید آوارگی صدهزار کُرد در تل ابیض و مناطق کاملاً کُردی دیگرکه از جبل الاکراد در لاذقیه به جبل عبدالعزیز در ۱۹۴۰ کوچانده شدن را پیگری کنند.
باید تاکید کنیم که "سوزاندن وغارت " به طور تاریخی و به طور معمول فعالیتی مردانه است. باید به کسانی که ی.پ.گ را متهم به چنین فعالیت هایی میکنند یادآوری شود که نیمی از جمعیت ی.پ.گ را زنان تشکیل می دهند. آیا این هزاران زن غارتگرند؟ در پایان که گفتمان رسانه ای "پاکسازی نژادی" توسط کردها را ترویج می کند٬ کاملا به دور از اخلاق روزنامه نگاری و یا حتی رویکرد انسانی است.
نقل قولی معروف از مالکوم ایکس وجود دارد که می گوید: اگر شما مراقب نباشید٬ روزنامه ها شما را مجبور میکنند که از مردم مظلوم متنفر شوید و دوستدار ظالمان باشید".
مطالب مرتبط:
کلمات کلیدی:
چند لحظه منتظر بمانید...
بازنشر مطالب پایگاه خبری و تحلیلی روژ تنها با ذکر منبع مجاز است