موضوع روز:

امید گردیگلانی

آیا نظام سوریه پیروز خواهد شد؟

Monday, August 24, 2015


د.عبدالوهاب افندی- القدس العربي
برگردان: امید گردیگلانی

چند هفته است که نشانه های متعددی  مبنی بر «پایان بازی» بحران سوریه ظاهر شده اند. بزرگترین نشانه نیز دخالت مستقیم نظامی ترکیه در عرصه سوریه است که برای اولین بار از زمان شروع بحران سوریه از دو هفته قبل آغاز شده است. این دخالت اهداف و برآیندهای ویژه خود را داشته و ناشی از از این واقعیت است که علاوه براینکه ترکیه با تمام توان خود وارد این نبرد شده است؛ همچنین اقداماتش از سوی ناتو و ائتلاف بین المللی حمایت می شود. اما باید به یاد داشت که  ترکیه بدلیل تاثیرات مستقیم جنگ با سوریه بر امنیت داخلی خود به شیوه ای تدریجی و آرام به این نیرد پیوسته است.

علاوه بر این همزمان با پیوستن تدریجی ترکیه به نیروهای ائتلاف، دیدار هفته گذشته وزیر خارجه روسیه، سرگئی لاوروف با جان کری در نشست وزرای امور خارجه کشورهای خلیج فارس در دوحه، نشانه دیگری مبنی بر عدم تداوم حمایت مسکو از اسد است.

چنین اشاره ای با فراخوان  رهبران ائتلاف سوری از سوی ایران مبنی مبنی بر ابتکار عملی برای راه حل سیاسی برای بحران سوریه با موافقت ضمنی مسکو نیز همراه شده است؛ این دو اقدام نیز می توانند حاکی از درپیش گرفته شدن اقداماتی باشد که ایران و روسیه در قبال پایان دادن به مساله سوریه اتخاذ کرده اند. بحرانی که برای هر دو کشور بسیار پر هزینه بوده است.

در قبال چنین وضعیتی با دو تفسیر متعارض از این حرکات گیج کننده روبرو می باشیم. هم پیمانان نظام سوری و در راس آنها ایران به سوی گرایشی متمایل شده اند که تغییر نگرش بین المللی در راستای پذیرش بقای نظام سوریه و تحمیل شرایط این نظام بر مخالفان سوری وجود دارد. ایرانیان  براین باورند که جهان از تهدیدات داعش اگاه شده است، و با تحولات جدید برخی از کشورهای منطقه بویژه مصرِ بعد از تحولات بهار عربی رویکرد آنها نسبت به حمایت از رژیم سوریه دچار دگرگونی شده است. بر این مبنا، این واقعیت جدید تمامی کسانی را که زمانی تمنای زوال نظام سوری را در سر داشتند اکنون به همزیستی اکراه آمیز با این رژیم واداشته است؛ و این نیز به معنای پاکسازی سوریه از معارضان سوری و احتمالا باز گذاشتن دست رژیم سوریه در قلع و قمع مخالفان و بازگشت امنیت و آرامش در کشور باشد. توافق اتمی ایران و غرب نیز این امر را تسهیل کرده و نشانه هایی مبنی برهمکاریهای وسیع اقتصادی و امنیتی تا سیاست و... بین دو طرف به چشم می خورد.

از سوی دیگر، قرائت معکوس دیگری را نیز می توان مشاهده کرد. به نظر میرسد که توافق ایران و روسیه مبنی بر عدم حمایت از اسد با توافق هایی دیگر جایگزین شوند و با بده بستان هایی در نواحی دیگر تداوم یابد. برای شروع؛ ایران این نکته را دریافته است که پس از ظهور نشانه هایی مبنی بر شکست حوثیان در یمن برگ های برنده  خود را از دست داده و نمی تواند در مقابل ضربه مشابه دیگری در سوریه مقاومت نماید. دخالت ترکیه و ناتو نشان دهنده تکرار سناریوی یمن در سوریه است، چرا که نظام سوریه با از دست دادن تفوق هوایی خود-که مهمترین ابزار این کشور علیه نیروهای انقلابی بعد از نیروهای زمینیش بود- دچار ضعف خواهد شد. در نتیجه ناچار از در پیش گرفتن اقدامات پیشگیرانه ای برای دستیابی به معامله ای در راستای حفظ و بقای هر آنچه قابل حفظ است بوده و این اقدام نیز به نوبه خود سقوط نظام را با حذف تلاش های ایران برای حمایت از خود حذف می کند. از اینرو با حذف آن به بهای دیگری قادر به اخذ بهای خسارت ها می شود.

روسیه نیز نیازمند درپیش گرفتن اقدامات پیش گیرانه است، چراکه توافق ایران با غرب بدین معناست که روسیه جایگاه ویژه خود را در نزد ایران از دست داده و باید کارزاری را برای فائق آمدن بر شرکت های غربی آغاز نماید؛ این امر ناشی از  بازشدن درواز های بازار ایران  بروی تولیدات غربی است؛ و این اقدامی است که بدون شک به هزینه روسیه انجام می گیرد. زیرا در زمانی که ایران در معرض تحریم های غرب قرار داشت روسیه توانسته بود از عزلت و انزوای ایران در صحنه جهانی به نفع خود استفاده کند. بنابراین روسیه اقداماتی را به منظور کسب هر آنچه که قبلا متصور بود انجام می دهد. این اقدامات روسیه نیز نشات گرفته از این واقعیت است که روسیه از منافع حیاتی در سوریه برخودار نبوده و فقط در راستای حمایت از ایران به سوریه کمک نموده است. به نظر می رسد معامله ی روسیه بر سر رژیم اسد در اروپای شرقی و بویژه در اوکراین و قفقاز بهترین منافع را برای روسیه به دنبال داشته باشد (در اینجا ایران نه به عنوان یک هم پیمان، بلکه به عنوان یک رقیب ظاهر می شود).

شکی نیست که تمامی شروط احتمالی بقای نظام اسد توهمی بیش نیستند چرا که بقای این رژیم برای حامیان رژیم اسد نتیجه به مراتب فاجعه بارتری را نسبت به بقای مخالفان آن دارد. دلیل این امر را نیز باید به ظهور سیاه چاله ای مرتبط نمود که تمامی منابع و اعتبارات حامیان  این نظام را در بدون وجود امکان بازگشتی در خود فرو می بلعد...

تداوم وضعیت کنونی در سوریه بدون حمایت غرب غیر ممکن به نظر می رسد و از آنجاییکه منافع مطلوبی در ازای حمایت از آن وجود ندارد تداوم پیدا نخواهد کرد. بقای اسد تنها به آوارگی بیشتر سوری ها و حتی بی ثباتی لبنان منجر می شود. در هر صورت، اقدام کنونی ترکیه برای مداخله مستقیم در سوریه در راستای بدست گرفتن مناطق تحت کنترل داعش و ایجاد یک منطقه امن و حائل برای مخالفان میانه رو سوری و غیر نظامیان معادل عملیات «طوفان قاطع» عربستان سعودی است. این اقدام نیز در راستای شتاب دادن روند سرنگونی نظام سوریه و یک بدیل امنیتی مناسب خود را نشان می دهد. از اینرو پایان بازی به معنای پایان نظام اسد است. عقلای روسیه و ایران این مساله را درک کرده اند و در پی آنند که قبل از آنکه دیر شود، از این فاجعه منفعتی کسب کنند.

Telegram Icon

به تلگرام پایگاه خبری و تحلیلی روژ بپیوندید

مطالب مرتبط:

کلمات کلیدی:


بازنشر مطالب پایگاه خبری و تحلیلی روژ تنها با ذکر منبع مجاز است

تحلیل خبر

analis picture

قاتلانی بی خبر از مقتول؛ روایت قتل امید حسنی

آسمان شهر ابری است و از شب گذشته باران امان نمی دهد. شهر همچون تمام روزهای انقلاب "ژن، ژیان، آزادی" ملتهب است وآبستن حوادث تلخ و شیرین. مردم هنوز عزادار زانیار الله مرادی و عیسی بیگلری هستند؛ دو جوانی که شامگاه ۲۳ آبان و در جریان اعتراضات مسالمت آمیز در عباس آباد به قتل رسیده بودند. سومین روز مراسم جان باختن این دو جوان مصادف شده با چهلم شهدای ۱۶ مهر.

یکشنبه ۲۸اسفند۱۴۰۱/ ۱۴:۵۵


خبر


مصاحبه

Interview Picture

هیچکس نباید از انتقاد من برای تضعیف HDP استفاده کند. من عضو HDP هستم و خواهم ماند. من می خواهم همه این را به خوبی بدانند

پنجشنبه ۱۱خرداد۱۴۰۲/ ۱۷:۵۶