سما.ش

"زنان در جنگ به اندازه کافی قوی نیستند"

Saturday, November 14, 2015

بندیتا آرگینتری – War is Boring
برگردان از انگلیسی: سما.ش

خمپاره ای در نزدیکی اش منفجرشد. به سر و پای او اصابت کرد .این پایان سال ۲۰۰۳ بود و دشمن [آنها] صدام حسین. چنور صابر دوشادوش ده ها زن دیگر پیشمرگه برای آزادی کردستان عراق با نیروهای رژیم صدام حسین می جنگید.

برای چندین سال او فلج شد و سردرد شدیدی داشت. اما این مهم نبود بلکه دردش تاکیدی بر نقش او در میدان جنگ بود.

دوازده سال بعد چنور صابر هنوز در میدان جنگ است، این بار در برابر دولت اسلامی می جنگد. اما از زمانی که او بر علیه دیکتاتور عراق اسلحه برداشت چیزهای زیادی تغییر کرده است. [حضور] فرمانده ۳۵ ساله هێزی ژنان (نیروهای زنان ) و یا ۵۰۰ نیروی زن سرباز بسیار واضح است.

چنور صابردر ماه سپتامبر در حوزه استحفاظی اش درسلیمانیه گفت "به زنان در حکومت اقلیم کردستان عراق اجازه حضور در خط مقدم داده نمیشود".

صابر چشم های بزرگ قهوه ای دارد و موهای بلند تیره اش را دُم اسبی کرده است. او ازدواج کرده ولی بچه ای ندارند. صابر مسئول ۱۱۰ زن سرباز است. آنها در داقوق در حومه کرکوک که منطقه ای استراتژیک در جنگ علیه دولت اسلامی است مستقر هستند. میگوید "ما مردان پیشمرگه را حمایت میکنیم٬ ما به میدان جنگ میرویم و به تدارکات پشت خط مقدم کمک میکنیم".

آنها همچنین به روحیه پیشمرگه هایی که ۵ ماه است حقوق نگرفته اند کمک میکنند، باتوجه به آنکه مافوقش سرهنگ نصیر است این کار بسیار مهمی است.

اما حکومت اقلیم کردستان در سال ۲۰۱۳ با برگزاری یک نظر سنجی در میان نیروهای نظامی٬ زنان را از حضور فعال و مبارزه [در جبهه های جنگ] منع کرد. "امین" افسر امور شهری پیشمرگه میگوید "زنان ما سال ها است دوشادوش مردان جنگیده اند٬ اما اکنون در دوره ای متفاوت هستیم. در حال حاضر نیازی به آنها در خط مقدم نداریم".

بنابراین، چه کسی زنان را بعنوان مبارز در سراسر جهان تحسین میکند؟

مبارزان زن کُرد از مشخصه های منظم جنگ روانی و تبلیغی کُردی و غربی بوده اند و از خدمات زنان پیشمرگه همچون یک قهرمان "بی محابا" تحسین میکنند. داستان های زنان تک تیرانداز قهار سوریه را که با دولت اسلامی مقابله می کنند را منتشر کردند، [همان گروهی که] زنان را به بردگی میکشاند. ادعا می شود که نیروهای کرد برای آزادی زنان در تمام خاورمیانه و نه تنها کردستان مبارزه میکنند.

همچنین برخی معتقدند که اگر کسی توسط یک [جنگاور] زن کشته شود به بهشت نمیرود، بلکه مستقیم به جهنم میرود.

نصیر یکی از تک تیر انداز ها که من در طول سفر اخیرم ملاقات کردم میگوید "یکی از بهترین مشوق های آنها برای ما میتواند همین باشد".

همه اینها در مورد حزب کارگران کردستان یا پ.ک.ک درست است – گروهی که از سوی ترک های هم پیمانان ناتو یک گروه تروریستی نامیده می شود- و واحدهای مدافع زنان در کردستان سوریه که به ی.پ.ژ شناخته میشوند. در این دو گروه گریلایی٬ زنان با مردان برابر دانسته میشوند و همان مسئولیت و ظایف را در میدان جنگ دارند.

شهرت مبارزان زن به جایی رسید که حتی شرکت لباس فروشی اچ اند ام (H&M) که یک شرکت تولید لباس سوئدی است لباس سَرهَمی(Jumpsuit) اش به یونیفورم گریلاهای زن شباهت دارد. این شرکت پس از برانگیختن خشم شبکه های اجتماعی علنا عذرخواهی کرد.

اما براساس گفته های متخصصان کُرد، رسانه های غربی در به رسمیت شناختن زمینه های مختلف سیاسی و جناحی و با نادیده گرفتن سنت مبارزاتی زنان در کردستان شکست خورده اند. دِلار دیرَک فعال کُرد و دانشجوی دکترای دانشگاه کمبریج مینویسد"نمونه های بسیاری از زنان مبارز کُرد همچون رزمندگان و یا رهبران در تاریخ کُرد وجود دارد ".

در قرن ۱۹ میلادی، "کارا فاطمه" فرماندهی یک گردان ۷۰۰ نفره مردان را بر عهده داشت؛ [گردانی که] که یکی از واحدهای قبیله ای تاسیس شده توسط امپراطوری عثمانی بود. او با امپراطوری روسیه جنگید و توانست ۷۴ زن را وارد صفوف فرماندهی خودش کند. و یا یک مثال متاخرتر برای والا شمردن زنان میتوان به "بِریتان درسیم" از فرمانده هان [پیشین] پ.ک.ک اشاره کرد.

در ۲۵ اکتبر۱۹۹۲، در جریان جنگ داخلی کٌردستان بریتان تمام مهماتش را در جنگ با پیشمرگه ها استفاده کرد و به جای تسلیم شدن خودش را از کوه به پایین انداخت. بسیاری از زنان در ی.پ.ژ نام مستعار بریتان را به پاس شجاعت و دلاوری او انتخاب کرده اند.

اما در عراق٬ نیروهای پیشمرگه اساسا میان حزب دمکرات کردستان (پ.د.ک) که بزرگترین حزب در کردستان عراق و اتحادیه میهنی (پ. ی.ک) که یک دیگر از رقبای حزب دمکرات کردستان است تقسیم شده است. شمال اقلیم کُردستان از جمله اربیل پایتخت در کنترل حزب دمکرات کردستان است و [همچنین] حزب اتحادیه میهنی بر جنوب اقلیم از جمله شهرهای سلیمانیه و به تازگی کرکوک حاکمیت دارد.

همچنین میان حزب دمکرات کردستان و حزب کارگران کردستان تنش های نظامی و سیاسی وجود دارد که بخشی از آن بازمانده جنگ های داخلی در اوایل دهه ۹۰ میلادی است.

در حالی که حزب اتحادیه میهنی هم تراز با پ.ک.ک دیده میشود و به طور کامل با حضور زنان در خط مقدم نبرد مخالف نیست٬ اما حزب دمکرات کردستان نمیخواهد که زنان در خط مقدم باشند. همزمان، برای حزب دمکرات کردستان اهمیتی ندارد که حضور زنان برای اهداف تبلیغاتی علنی شود.

علاوه بر آن حزب دمکرات کردستان پس مشاهده موفقیت های پ.ک.ک و ی.پ.ژ٬ با ایجاد دو گردان کاملا زنانه وعلنی کردن آنها، به طور گسترده ای تلاش میکند که جای پای آنها بگذارند. اما تا کنون٬ هیچکدام از این زنان در کوچکترین نبردی در مقابل داعش حضور نداشته اند. درعوض آنها [یا در قامت] محافظان ایست های بازرسی نقش ایفا کرده اند و یا تدارک و "سازماندهی فعالیت های اجتماعی" را برعهده داشته اند.

"حلم موزری" یکی از ژنرال های پیشمرگه حزب دمکرات کردستان میگوید "ما نمیخواهیم که زنان بجنگنند٬ دلیلی وجود ندارد زندگی آنها با خطر مواجه کنیم". او براین باور است که زنان در میدان جنگ به اندازه کافی قوی نیستند.

حزب دمکرات کردستان، همچنین با فرستادن خواننده محبوب "خَتی شنگالی" که با نام "هِلی لو/Helly Luv" شناخته میشود گردانی از زنان ایزدی را تاسیس کرده است. شنگالی در مصاحبه اش با دیلی نیوز در ماه آگوست گفته بود "ما تا کنون فقط آموزش های پایه ای دیده ایم و به زمان بیشتری نیازمندیم. اما در هرزمانی برای مبارزه با داعش آماده ایم". اما تا کنون قرارگاه "دختران خورشید" را در خارج از دهوک مستقر نکرده اند.

در سوی دیگر، گروه مقاومت شنگال یک گروه زنان آموزش دیده توسط ی.پ.ژ است که در اطراف شنگال فعال هستند. بسیاری از این زنان ایزدی که از دست داعش جان بدر برده اند به پیشمرگه ها همچون کسانی می نگرند که به آنها خیانت کرده اند.

یکی از این زنان که به پاس کسی که وی را نجات داده نام "برفین" را برای خود برگزیده است، میگوید "آنها شنگال را ترک کردند٬ بدون اینکه حتی گلوله ای شلیک کنند. آنها ما را رها کردند. ما زنده بودنمان را مدیون پ.ک.ک و ی.پ.گ هستیم. آنها آمدند تا ما را نجات دهند". هم اکنون او مبارزه میکند تا شهرش را پس بگیرد. (م. این مقاله چهار روز پیش از بازپس گیری شهر شنگال منتشر شده است)

حدود ۳۰۰ مایل دورتر از شنگال در سلیمانیه٬ چنور صابر چیزی جز احترام برای رزمندگان ی.پ.ژ و پ.ک.ک ندارد. او میگوید "ما به آنها افتخار میکنیم، آنها بسیار خوب در حال جنگیدن هستند چرا که آنها کُرد هستند و بهمین خاطر هم اکنون درسراسر جهان شناخته شده اند".

صابر مبارزه و بودن در خط مقدم را از دست داد. او می گوید "من وظیفه ام را انجام داده ام٬ حالا زمانه تغییر کرده است. ما حقوق و سرزمینمان را داریم. مردان دیگر به ما [زنان] نیازی ندارند".

*بندیتا آرگینتری (Benedetta Argentieri) : روزنامه نگار مستقل که بیشتر درحوزه های امنیت ملی ٬ مسائل نظامی و درگیری های اجتماعی فعالیت دارد. او در مقالاتش از دیدگاه زنانه اش استفاده میکند. . او در سال ۲۰۱۳ مستند "صدای را پارک گزی" را کارگردانی کرد.