اردوغان برای ناسیونالیسم ترک میجنگد

آزاد کریمی

ششم ژانویه رجب طیب اردوغان در کاخ مجلل ریاست جمهوریش، آشکارا وجود مسئلەی کرد در ترکیه را انکار نمود. البته بعد از بیانیەی مشترک دولمه باغچه نیز اردوغان مسئلەی کرد را انکار کرده بود. بیانیه ای که بیان آشکار نتایج مذاکرات عبدالله اوجلان و دولت ترکیه در امرالی بود. 

یالچین آکدوغان معاون نخست وزیر، بدون اطلاع اردوغان نمیتوانست چنین نشستی با هیات امرالی داشته باشد. حکومت و اوجلان توافق کرده بودند که در صورت تغییر قانون اساسی ترکیه بر اساس ده ماده توافق شده، حزب کارگران کردستان سلاحهایش را کنار خواهد گذاشت. در سفر هیات امرالی به قندیل حکومت از آنها می خواهد که متنی جداگانه از متن مورد توافق با اوجلان را به قندیل ارائه دهند. هیات امرالی از این کار سر باز میزند. نئوعثمانیها همچون نیاکانشان درصدد فریب کردها بر می آیند. از سوی دیگر حزب کارگران کردستان خود را برای تصمیم در مورد کنگره ای آماده میکند که در آن روند کنار گذاشتن سلاحها و بازگشتن به ترکیه را آغاز کند. اما حکومت از تصویب قانونی که بر اساس آن نیروهای نظامی حزب کارگران کردستان به ترکیه بازگردند سرباز میزند. عدم تصویب قانون جدید برای حزب کارگران کردستان، به معنای اجرای قانون مبارزه با ترور از سوی اقتدار سیاسی و روانەکردن اعضا و هواداران حزب مذکور بە زندانهای ترکیە بود. قندیل بر تصویب قانون جدید اصرار می ورزد و آن را شرط برگزاری کنگره میداند. اردوغان که خود را میراث دار عثمانی میداند اشتباه بزرگی مرتکب شده است؛ او همچون اجدادش بر روی فریب کردها سرمایه گذاری کرده است. اردوغان که در فریب کردها ناکام مانده است؛ توافق بر روی متن قرائت شده در دولمه باغچه را انکار میکند. هوشیاری کردها، شفاف سازی سیاستهای اردوغان را در پی دارد.

حزب عدالت و توسعه که در فریب کردها ناکام مانده، کشته شدن دو پلیس در اورفا را بهانه قرار داده و علیه کردها اعلام جنگ میکند. اردوغان پروسه صلح را پایان یافته اعلام میکند. اما در واقع این کردها هستند که گرگ را از هوای مه آلود بیرون کشیده و در روشنی آفتاب به مبارزه طلبیده اند. سیاست فریب، شکست خورده است. به همین دلیل نیز سیاست انکار و نابودی کردها دوباره به میدان آمده است. بلافاصله داود اوغلو آشکارا در سخنرانیش در شهر وان کردها را با بازگشت "بیازتوروسها" به کردستان تهدید میکند. بیازتوروسهایی که عامل صدها جنایت فاعل مجهول در کردستان بودند. "کردی که قابل فریب دادن نباشد باید کشته شود" این سیاست رسمی ناسیونالیسم ترک است. اردوغان در سخنرانی امروز آشکارا وجود مساله کرد را انکار نمود. او آشکارا از سه واژه مرسوم فاشیسم ترک برای کردها استفاده نمود؛ وطن، خیانت و تروریسم. باید از آقای اردوغان پرسید که در سیاست آشکار و بدون فریب فاشیستی اش در مقابل کردها، این سه واژه فقط برای زنان و کودکانی که در دیاربکر کشته میشوند کاربرد دارد و یا سران احزاب کرد شرق و جنوب کردستان را نیز که ریاست جمهوریش را تبریک گفتند، شامل میشود!؟